... και λίγες είναι... Ολόθερμες ευχές, μέσα από την καρδιά μου, σε όλους όσους ξέρω και σε όσους δεν ξέρω ακόμα περισσότερες... Να είναι η χρονιά που έρχεται πρώτα από όλα όσο πιο ανώδυνη γίνεται. Να έχουμε υγεία και αντοχή για να αντεπεξέλθουμε όλα όσα θα μας τύχουν. Να χαμογελάμε περισσότερο και να θυμώνουμε λιγότερο, να νοιαζόμαστε για όλα αυτά που αξίζουν και να προσπερνάμε τα περιττά, να αγωνιζόμαστε περισσότερο για να φτάσουμε τους στόχους μας και να αφήνουμε πίσω ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε.
Κι επειδή όλοι λίγο πολύ συνηθίζουμε να κάνουμε υποσχέσεις με τον καινούργιο χρόνο, μόνο που τις ξεχνάμε σε 2-3 εβδομάδες, εγώ έβαλα έναν σκοπό, έκανα μια υπόσχεση και θα προσπαθήσω να κρατήσω τον λόγο μου γι όλον τον χρόνο και για τα χρόνια που έρχονται. Αν σας δίνω αναφορά κάθε τόσο, νομίζω ότι μόνο έτσι θα κρατήσω τον λόγο μου. Λοιπόν, με τον διαβήτη μου δεν τα πάω καλά, τα φάρμακα μου ξεχνάω να τα πάρω, τρελαίνομαι για τα γλυκά, και γενικά δεν προσέχω καθόλου. Στο 2009 υπόσχομαι να παίρνω τα χάπια μου κάθε μέρα, να κόψω τα γλυκά και τις κόκα-κόλες, και να ακολουθώ τις συμβουλές του γιατρού κατά γράμμα. Πρώτα για μένα την ίδια και έπειτα για να μπορέσω να συνεχίζω να ονειρεύομαι τα γεράματα μου με ελπίδα.
Σε 5 λεπτά, αρχίζει η νέα μου πιο υγιής ζωή. Καλή αρχή, και περαστικά μου.
ΧΟΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!!
No comments:
Post a Comment