Δύο μέρες, 48 ώρες και η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Τέτοια ώρα περίπου την Τρίτη θα ανακοινώνουν τα αποτελέσματα των πιο κρίσιμων εκλογών στην Αμερική. Είναι η δεύτερη φορά στην ζωή μου που οι εκλογές μου έχουν γίνει έμμονη ιδέα. Η αναμονή έχει αγγίξει τα όρια της υπομονής και πιάνω τον εαυτό μου κολλημένο μπροστά στην τηλεόραση να αναζητά τα πρώτα σημάδια νίκης του Μπαράκ Ομπάμα. Με το σύστημα εκλογών της Αμερικής όλα μπορούν να συμβούν και είναι αυτή η πατρίδα τόσο χωρισμένη στα δύο τούτο τον καιρό όσο και πληγωμένη από την χειρότερη οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων. Είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για αλλαγή. Μια αλλαγή από εκείνο το σύστημα που μας έφερε στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα. Μια αλλαγή που να είναι σεισμός, που να τραντάξει συθέμελα το τρόπο λειτουργίας της Γουάσινγτον. Ουτοπία... Δεν έχω αυταπάτες... Ελπίζω ότι κάποια πράγματα θα αλλάξουν, αλλά δεν πρόκειται το κατεστημένο να επιτρέψει έναν σεισμό, είναι μεγάλα τα συμφέροντα.
Είναι τόσα πολλά που περνούν από το μυαλό μου τούτη την ώρα. Μα θα αφήσω την ανάλυση για μια άλλη φορά. Αυτό που έχει σημασία είναι να πάνε όλοι να ψηφίσουν γιατί αυτή την φορά μετράει ιδιαίτερα ο κάθε ψήφος. Την Τρίτη το βράδυ θα τα ξαναπούμε.
Ααααα!!! Ξέχασα να σας πω πότε ήταν η άλλη φορά που είχαν μεγάλη σημασία για μένα οι εκλογές. Την ώρα πού μπήκα στον θάλαμο να ψηφίσω έκανα τον σταυρό μου, και τράβηξα τον μοχλό για τον Δουκάκη. Τι υπερηφάνεια να ψηφίζεις για Πρόεδρο έναν «δικό σου» άνθρωπο...
No comments:
Post a Comment