Με ρωτούν πολλοί γιατί έχω πάρει το ζήτημα της Μακεδονίας τόσο προσωπικά. Η απάντηση είναι μια και είναι από καρδιάς: αυτή είναι η δική μου Μακεδονία. Πολέμησα γι αυτήν με την πέννα μου, με τον λόγο μου, με τον χρόνο μου και ότι άλλο κατάφερα να διαθέσω. Ανέλαβα αξιώματα από τα 18 μου και ξόδεψα όλη μου την ενέργεια για την Μακεδονία μου. Άνοιξα σήμερα πάλι όλα μου τα αρχεία και μια ανατριχίλα διαπέρασε το μεδούλι μου. Ένα φωτογραφικό και τυπογραφικό υλικό για του λόγου το αληθές. Τόση δουλειά να πήγε έτσι άδικα; Δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν... Και άρχισα να θυμάμαι κάποιες μέρες και κάποιες ιστορικές συναντήσεις και με έπιασε το παράπονο πάλι.
Διαβάζω τι γράφουν οι άλλοι για το θέμα και τρελαίνομαι. Πως να βάλω την σκέψη στην σειρά όταν τα γεγονότα τα έχω ζήσει τόσο από μέσα που κάποια από αυτά έρχονται έντονα στην μνήμη και τα νιώθω τώρα σαν γροθιές στο στομάχι. Για όσους πιστεύουν ότι μόνο ο Μητσοτάκης έφταιξε για εδώ που φτάσαμε είναι πολύ γελασμένοι. Έγιναν τόσα μα τόσα λάθη και από τόσους πολιτικούς από όλα τα κόμματα που είναι απορίας άξιο πως ακόμα ΠΓΔΜ την αποκαλούν αυτή την χώρα. Δεν θα ήθελα να αναφέρω ονόματα γιατί οι καιροί στην τριτοκοσμική Ελλάδα είναι δύσκολοι, αλλά κάποια περιστατικά μένουν έντονα στην μνήμη.
Πονάνε και οι δυο μου οι ώμοι. Τον έναν τον κτύπησε φιλικά ο Μητσοτάκης με την προσφιλή του φράση «Σε δέκα χρόνια θα το έχετε ξεχάσει το θέμα του ονόματος». Τον άλλον τον χτύπησε πιο φιλικότατα πρώην ΥΠΕΞ του ΠΑΣΟΚ, υποσχόμενος την παραμονή της «ενδιάμεσης συμφωνίας» ότι δεν θα κάνει καμία συναλλαγή με τα Σκόπια. Μα και μπροστά στα μάτια μου ξεπηδάει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να λεει «Ακόμα μ’ αυτό το θέμα ασχολείστε;» Ενώ ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ είπε: «Πως γίνεται να είστε αντίθετοι με την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Εμείς κάνουμε αυτό που η Ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει». Ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα έμεινε έκπληκτος από τον χάρτη της ΣΙΑ που έδειχνε το όνομα της ΠΓΔΜ ως Μακεδονία. Πρώην βουλευτής και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, και τώρα έξω από την βουλή, μας εξήγησε πως με τον γρήγορο τρόπο που γεννούν οι Αλβανοί, σε 15 χρόνια δεν θα υπάρχουν πια τα Σκόπια, ενώ ο Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης επί ΠΑΣΟΚ μας είπε ότι επίτηδες η κυβέρνηση του άφησε τον χρόνο να κυλήσει γιατί αυτό ήταν μεγάλο όφελος για την Ελλάδα. Κάνα δυο υφυπουργοί οικονομικών μας ανέλυσαν το επενδυτικό άλμα των ελληνικών επιχειρήσεων στα Σκόπια και πόσο μας συνέφερε αυτό. Και κάνα δυο γραμματείς απόδημου ελληνισμού έμειναν με το στόμα ανοικτό όταν τους δείξαμε τα σχολικά βιβλία των Σκοπιανών, τους χάρτες και τα νομίσματα τους που έδειχναν καθαρότατα τα αλλυτρωτικά σχέδια των γειτόνων μας πολύ πριν τα ανακαλύψουν στην Ελλάδα. Δεν αναφέρομαι καν στο ΚΚΕ που την Μακεδονία την πούλησε από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του ψευδοκράτους (θα κάνω κάποια στιγμή ανάρτηση του Ριζοσπάστη της εποχής εκείνης). Ακόμα και το ΣΥΡΙΖΑ, σε πρόσφατη αφίσα Μακεδονία αποκαλεί τους γείτονες. Όσο για το ΛΑΟΣ, όσο και να το παίζουν πατριώτες, όψιμοι είναι και δεν με πείθουν. Τόσοι πολλοί ηλίθιοι, τόσα πολλά λάθη, τόσα μεγάλα και κούφια λόγια, τόσες υποχωρητικές κινήσεις, και εμείς οι Έλληνες της διασποράς να επιμένουμε για την πατρίδα.
Αλλεπάλληλες επισκέψεις σε υπουργεία, βουλευτές, τον κάθε ένα που θα μπορούσε ίσως να δει ότι δεν μας συμφέρει να ονομάζονται Μακεδονία. Πόσους βουλευτές έχει η Βόρεια Ελλάδα; Καταφέραμε να υπογράψουν 15-16 ένα ψήφισμα που να μην δέχονται το όνομα Μακεδονία ούτε και παράγωγο του. Τους κυνηγούσαμε στην βουλή και ζητιανεύαμε υπογραφές. Κάθε φορά που κάποιος υπέγραφε εμείς κάναμε χαρούλες λες και μας έκαναν την μεγαλύτερη χάρη. Κάνα δυο ήρθαν και διέγραψαν την υπογραφή τους λες και είχαν κάνει το μεγαλύτερο λάθος. Ντροπή σε όλους, ιδιαίτερα στους Μακεδόνες βουλευτές που χάρη των κομματικών έκλεισαν τα μάτια τους. Κι όποτε μαθαίναμε ότι κάτι μαγειρευόταν τρέχαμε σαν παλαβοί να προφτάσουμε το κακό. Λίγοι στην Ελλάδα ξέρουν πόσες ακριβώς φορές πλησίασαν την αναγνώριση των Σκοπίων ως ¨Μακεδονία» οι εκάστοτε κυβερνήσεις της Ελλάδας και πάντα στα μουλωχτά. Πάντως εγώ θυμάμαι μια μεγάλη Παρασκευή και ένα Μεγάλο Σάββατο που μόνο γιορταστικά δεν ήταν. Πέρασα 48 ώρες στο τηλέφωνο να επικοινωνώ με βουλευτές και γραμματείς, και άντε να τους βρεις όλους αυτούς στις περιφέρειες τους μέσα στις γιορτές. Ξαφνικά ταξίδια αστραπή στην Ελλάδα να εκλιπαρείς τον κάθε ένα πολιτικάντη για να σταματήσεις την παράδοση άνευ όρων της πατρίδας σου και της ιστορίας σου. Έμαθα να δουλεύω το κομπιούτερ και το ιντερνετ από τότε που ξεκίνησαν για αυτόν τον αγώνα.
Κι εδώ... Πως έφτασα εγώ σε σημείο να ψηφίζω αμερικανό βουλευτή η γερουσιαστή που ήταν κάθετα αντίθετος με τα δικά μου πιστεύω μόνο και μόνο γιατί ήταν φιλέλληνας. Χάλασα αρκετές φορές τον δικό μου ψήφο για τα δίκαια της Ελλάδας. Ποιος αντιπροσώπευσε τον Ελληνισμό στην Αμερική; Η φοβερή Αρχιεπισκοπή, που ο προηγούμενος Αρχιεπίσκοπος σταλμένος από την Ιταλία δεν ήξερε καν το θέμα της Μακεδονίας στα πιο κρίσιμα χρόνια του; Η πρώτη και μοναδική φορά που ο Ελληνισμός της Αμερικής οργανώθηκε εκτός Εκκλησίας ήταν τότε που πήγαμε στην διαδήλωση στην Γουασινγτον. Και ενώ οι φοιτητές μάζευαν υπογραφές και οργάνωναν τον κόσμο στις κοινότητες, οι παπάδες και οι επίτροποι τους έδιωχναν από τα κτήρια. Οι εξαιρέσεις ήταν λίγες κι αυτές με τον φόβο του αρχιεπισκόπου. Ο οποίος 7 μέρες πριν την διαδήλωση κατάλαβε ότι δεν τον έπαιρνε να οργανωθεί ο ελληνισμός εκτός εκκλησίας, και καπέλωσε την διαδήλωση και πήγε να τα πει με τον προσωπικό του φίλο πατέρα Μπους. Ακόμα και τώρα, η Αρχιεπισκοπή μπροστάρης, όχι γιατί υπάρχει αληθινό ενδιαφέρον, αλλά γιατί έχουν αυτοκηρυχθεί ηγέτες του Ελληνισμού και πρέπει ντε και καλά να έχουν τον πρώτο και τελευταίο λόγο. Κάπως έτσι έκαναν και οι Πατριάρχες και κράτησε 400 χρόνια η σκλαβιά. Οι Πρόεδροι των οργανώσεων, κατέληξαν να κάνουν αυτοπροβολή, να τρέχουν να βγάζουν φωτογραφίες με τον κάθε πολιτικό και να νομίζουν ότι είναι κάποιοι. Κι εδώ οι εξαιρέσεις ελάχιστες με την τεραστία πάντα εξαίρεση της Παμμακεδονικής Ένωσης που πολέμησε με τεκμηριωμένες θέσεις από το 1949 για να προλάβει το κακό.
Σταμάτησα να ασχολούμαι εντατικά εδώ και 4 χρόνια σχεδόν. Αλλά τις αλήθειες τις ξέρω. Και ιστορία ξέρω, από όλες τις πλευρές. Το θέμα είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι σας αφήνουν να δείτε στα παράθυρα. Κουράστηκα, αηδίασα, βαρέθηκα.... Αρκετά με βρίσατε έμμεσα ή άμεσα συμπατριώτες. Μου αποδείξατε ότι το όνομα Μακεδονία οι Σκοπιανοί που γνώρισα θα το τιμήσουν περισσότερο γιατί έτσι τους έμαθαν, έτσι νιώθουν και είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα γι αυτό. Οι Έλληνες μέχρι που μπορούν να φτάσουν;
